Niðurrif dagsins

Sagði næstum upp í dag.  Engin sérstök ástæða, sat bara við skriftir og yfir mig helltist einhver örmögnun.  Að vera búinn að vinna með fólki í fimmtán ár.  Að vera búinn að vera forstöðumaður hér og þar í næstum tíu ár.  Alltaf það sama.  Alltaf kvabb í starfsmönnum, skjólstæðingum, aðstandendum, stundum lögreglu eða öðrum yfirvöldum.  Kvabb í yfirmönnum að maður eyði of miklu.  Kvabb, kvabb, kvabb...  Og aldrei segir maður neitt fyrr en einn daginn að maður vaknar upp og finnur að maður er útbrunninn.  Eða frekar, aðrir í kringum mann sjá það.  Ég hef nokkrum sinnum brunnið út en alltaf getað endurhlaðið mig aftur, oft með því að skipta um starf.  En ég held að störfin séu eins og konur og sambönd, ef maður tekur ekki til eftir sig þar sem maður var, kemur maður með skítinn á næsta stað.  Þannig að niðurstaðan fyrir daginn í dag er:  ég er ómögulegur í bæði vinnu og einkalífi.  Frábært að fara í páskafrí með þetta á bakinu!

 

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 18.3.2008 kl. 15:52]

Hahaha (fyrirgerfðu en þú ert fyndin, þrátt fyrir ömurlegar staðreyndir lífsins).

Mannbætandi lestur!

[Kreppumaður, 18.3.2008 kl. 15:55]

Gott að það er talið mannbætandi að vera hreinskilinn um þær staðreyndir sem hrjá mann.  En ég gæti líka bara verið sáttur, margir sem þurfa að puða meira?  En ég er bara ekki svona ,,sáttur" týpa að eðlisfari. 

[Heiða B. Heiðars, 18.3.2008 kl. 16:04]

Ætlarðu þá að hætta að vera vonlaus eftir páskafrí?

[Kreppumaður, 18.3.2008 kl. 16:05]

Nei, nú er ég farinn í páskafrí og verð vonlaus fram að jólum.  Þið hafið ekki neitt séð ennþá....

[Heiða B. Heiðars, 18.3.2008 kl. 16:10]

Dramadrottning :)

[Kreppumaður, 18.3.2008 kl. 16:15]

(Sagt með mjög ýktum kvenlegum hreim og hendi slegið tilgerðar lega út til áherslu):  Ævinlega elskan!