Stjörnurnar í nótt

Og eins og svo oft áður læt ég seiðast af stjörnum sem tindra á himninum og neonljósum sem lýsa upp inngang á börum. Og ég er dreginn út af þessum öflum, þessum ljósum, sem stundum hafa orðið mér til gæfu, oftast til fjörtjóns.  Og ég fer út svartklæddur en þó ekki dapur og mun undrast á leiðinni á vit glaumsins, hvað himininn getur verið fallegur og hvað margar stjörnur eru þar sem á jörðu niðri, sem eru tilbúnar að lýsa mér aftur leiðina heim.  En ég ætla ekki að láta þessi ljós sem skína hvað skærast og geta orðið að augum, brúnum og grænum og dökkbláum og stórum, heilla mig.  Nei, ég mun bara feta mína slóð staðfastur, fram og til baka.  Og kannski, ef ég verð of fullur, leggjast á bakið í einhverjum garð og horfa á himininn koma niður á móti mér uns ég verð umvafinn glitrandi ljósum, stjörnum, þessari tilfinningu að það sé allt í lagi að deyja, hafi maður elskað!

Athugasemdir

[Guðbjörg Erlingsdóttir (IP-tala skráð) 20.3.2008 kl. 00:04]

Mætt aftur og ekki hefur kreppan brugðist, allt að því áþreifanlegur þessi tregi, mér líkar hann .......eitthvað svo kunnuglegt.....

Takk fyrir mig,

Ofurskutlukveðja

[Lárus Gabríel Guðmundsson, 20.3.2008 kl. 12:50]

Þú ert dýrðlegur í tjáningu þinni vinur minn !

Meira af svona mönnum !

Góða páska...

[Kreppumaður, 20.3.2008 kl. 15:10]

Takk.

[Heiða B. Heiðars, 20.3.2008 kl. 18:30]

Jahérna!! Mín hrós blikkna í samanburðinum!

[Kreppumaður, 20.3.2008 kl. 18:51]

Og mér líður sem glötuðum snillingi.