Opnað fyrir hörmungar

Fyrir hálftíma síðan hringdi stúlkan sem ég var að dandalast með fyrir svo skömmu og spurði hvernig ég hefði það?  Fínt svaraði ég og lagði frá mér bókina sem ég var að blaða í.  Hún spurði mig hvað ég væri að gera?  Lesa, eiginlega ekkert, svaraði ég og fékk mér sopa af teinu mínu.  Ég ætla að koma til þín núna, sagði hún þá, kem með eina rauðvín og við drekkum það saman og tölum um okkur! 

Ég ætla sagði hún! 

Og núna er hún á leiðinni með vín (þekkir mig ekki vel, hér er nóg vín í góða veislu) til þess að tala um okkur? Var ekki fyrir löngu búið að taka það umræðuefni út af dagskrá?  Hvað er hægt að ræða um okkur þegar það er ekkert við?  Eða var ég að opna fyrir ,,okkur" aftur með því að andmæla ekki þessari heimsókn hennar?  Ég veit að ég nenni ekki að skrifa í kvöld, ég nenni ekki á barinn og er félagskapnum feginn en ég óttast að þessar samræður um okkur, sérstaklega þegar ég verð orðinn góðglaður af víni, muni bara hafa í för með sér meira vesen? 

Ég er búinn að opna út á svalir og hlusta eftir hælaskellum á malbikinu.  Ég veit ekki hvort að mér hlakkar til að sjá hana eða kvíð því?

Athugasemdir

[Guðmundur (IP-tala skráð) 27.3.2008 kl. 21:39]

Hefurðu heyrt minnst á óléttupróf ?

Nei ,,segibarasvona.

Góðar stundir annars, og til lukku.

Konur eru rósirnar í garði drottins.

[Ragga (IP-tala skráð) 28.3.2008 kl. 07:05]

Ég held að ég sé illgresi.

[Kreppumaður, 28.3.2008 kl. 10:31]

Þið skemmtið mér.