Taugaveiklun

Það var svo mikil þögn hérna að ég forðaðist að kveikja á útvarpinu þegar ég kom heim.  Hvað þá að voga mér að spila tónlist.  En eftir tvo tíma var þögnin orðin svo þrúgandi að ég laumaðist til þess að kveikja á RÚV. Passaði mig að hafa tækið mjög lágt stillt.  Datt allt í einu í hug að svona væri það að vera draugur.  Þögn, enginn á ferli nema maður sjálfur í tómri íbúð.  Fannst þetta með það að ég væri draugur eitthvað svo rétt því að ég hafði enga matarlist.  Langaði ekki í neitt úr ísskápnum eða öðrum skápum.  Og alls ekki í skyndimat.  Fékk mér ískalt vatn og hrökkbrauð frekar en ekki neitt.  Leið eins og ég væri í ströngum megrunarkúr.  Fletti upp á sjónvarpsdagsskránni í blaðinu.  Ég horfi aldrei á sjónvarp.  Stundum dvd en sjónvar... Ofboðslega sjaldan.  En ég fylgist með því hvað er í boði svona til að vita hvað aðrir eru að bardúsa á kvöldin.  Hlustaði á Spegilinn án þess að heyra hvað ver sagt.  Var alltaf að bíða eftir því að trumburnar hæfust á ný.  Svona eins og boðberi þess að frumstæður ættbálkur væri farinn að undirbúa fórnarhátíð og ætti bara eftir að finna fórnina - sem væri ég!  Ég held að ég ætti að draga úr neyslu á kaffi og áfengi.  Ég held að það geri mig taugaveiklaðan.   

Athugasemdir

[Brattur, 31.3.2008 kl. 22:15]

... heyrðu, taktu bara eitt skref í einu... hættu í kaffinu... allt í lagi með smá alkóhól... ég drakk yfir mig af kaffi... fór í te-ið og viti menn... það slaknaði á hverri taug í líkamanum... síðan er ég slakur og umburðarlyndur... og hamingjusamur!... takk fyrir veiðisöguna... hún er góð...

[Kreppumaður, 31.3.2008 kl. 22:31]

Sko, hef það fyrir reglu að drekka ekki kaffi eftir 20.00 á kvöldin, frekar te.  En trommusláttur síðustu daga hefur gert það að verkum að ég geng fyrir kaffi, svona álíka og þegar ég táningur og gat sturtað í mig kaffi en samt verið sofnaður eftir 5 mín.  Kaffi er bara eitur fyrir mig eftir kvöldmat eða þannig.  Gaman að þér líkaði saga.