Bloggsendiherra

Af hverju datt engum í hug að útnefna mig bloggsendiherra á þessum auma stað sem ég dvel núna á?  Ég hefði orðið svo verðugur fulltrú i þjóðarinnar og sérstaklega hins kvartandi manns á mbl.is!  Eins og ég lít út núna, úfinn í allt of stuttri hvítri skyrtu og guðdómlega timbraður - að venju - yrði ég svo glæsilegur fulltrúi að mann mundu ósjálfrátt hugsa til Borisar Jeltsín þegar ég mundi mæta á svæðið!  Og það er nú ekki leiðum að líkjast (nema í útliti).

 

Ég næ ekki neinu sambandi við þessa konu sem ég rekst stundum á í þessu alltof stóra húsi.  Hún er svo önnum kafin þessa dagana að ég hef það á tilfinningunni að og ég pakkaði ofan í tösku og léti mig hverfa þá tæki hún ekki eftir því fyrr en eftir svona viku.  Ég er að hugsa um að fara og elda ofan í okkur eða opna flösku af hvítvíni og drekka mig fullann af tómum leiða yfir bók, bloggi eða útsýninu yfir Santa Croce.

Fyrsti sendiherra leiklistar

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 28.9.2008 kl. 12:10]

Hann lifir!

[Kreppumaður, 28.9.2008 kl. 12:23]

Já ennþá...  En það gæti nú breyst eins og allt annað.  ég gæti fengið peningaskáp í hausinn eða eitthvað af þessum kirkjuturnum fallið yfir mig.  Maður veit aldrei.