Auðmenn á Klepp

Mikið vorkenni ég nú auðmönnum Íslands.  Eini staðurinn sem vill hýsa þá er Kleppur.  Þangað eru þeir velkomnir, settir í sturtu og í hvít náttfötu og á yfirsetu inn á herbergi, svo þeir fari sér ekki að voða með plastrakvélunum sem liggja út um allt á geðdeildum landsins. 
 
Eða svoleiðis var það alla veganna þegar ég var svo heimskur að halda að ég gæti orðið sálfræðingur og vann meðfram því á geðdeild þar sem langdrukkið ógæfufólk var haldið nauðugu.  Stundum villtust þangað inn einstaka bændur sem voru búnir að drekka sig næstum til dauða, bölvandi því að vera fátækasta og vanmetnasta stétt á landinu.  Núna eru Íslenskir bændur hinir nýju auðmenn Íslands.  Þeir geta slátrað einstaka rollu ef þeir eru svangir, lagt í landa ef þá þyrsti og enginn segir þeim upp.  Og svo eru þeir langt frá þunglyndishjalinu sem mér skilst að ríði núna yfir höfuðborgina.  Þar skýst fólk á milli húsa, niðurlút og grátandi.  

 

 

Ráðgjafarmiðstöð á vegum geðsviðs Landspítala