Ef guð er kona?

Búinn að skokka og drekka kaffi.  Hef nákvæmlega ekkert við að vera þar sem framkvæmdastjóri heimilisins sefur ennþá og skildi ekki eftir skrifleg fyrirmæli um hvað mér bera að gera þegar ég er við stýrið á þessu fleygi. Ég veit að ég gæti skúrað eða eitthvað svona álíka spennandi en ef ég man rétt þá er sunnudagur í dag og það stendur í einhverjum bæklingi að maður eigi að gera sem minnst þann dag, sitja bara og hugsa um gvöð.  Kannski ég geri það bara?  Það hljómar reyndar mjög leiðinlegt.  Nema ef það er satt að guð sé kona, þá ætla ég að hugsa um hana nakta...  

Fæ mér staurfót

Það hefur aldrei verið eins gaman að vera Íslendingur og síðustu daga.  Allir bera fyrir manni óttablandna virðingu og forðast að rífa kjaft, af ótta við að snúi þeir í mann baki, tæmi maður vasa þeirra og bankainnistæður með það sama.  Það virðist ríkja almennur misskilningur með það að við séum einhverskonar sjóræningjaþjóð sem ræni fólk í skjóli svikabanka.  Mér leiðist það ekkert.  Mér hefur alltaf þótt sjóræningjar svolítið svalir og ég er að hugsa um að láta taka af mér aðra löppina og fá mér staurfót.  En ekki fyrr en ég  er  búinn að fara út að skokka.

Ísland enn í kastljósinu

Þú skalt ekki Davíð lasta...

Svo mikil eru völd Davíðs að þeir sem dirfast að tala gegn honum eru innan klukkustunda skikkaðir til þess að koma fram í fjölmiðlum og draga úr skaðanum og segjast alsekki hafa sagt neitt vont um einvaldinn.  Það borgar sig ekki að gagnrýna þá sem eru meiri og stærri en maður sjálfur.  Ég kynntist því í grunnskóla þegar ég var alltaf með kjaft við þá sem voru heimskir en því miður stórir og lumbruðu því oft hressilega á mér eftir skóla eða í frímínútum.  Sennilega var það út af því sem ég þreifst ekki í stórum hópum sem lutu einum foringja.  Sennilega er það út af því sem ég hef ekki áhuga á pólitík.  Sennilega er það út af því sem enginn þolir mig lengur en í tíu mínútur...  En ég þarf aldrei að koma eins og barinn hundur og biðjast afsökunar á því sem ég hef sagt.  

Ekki gagnrýni á Davíð

Heitir þú ekki Pétur?

Las það á dv.is að Hannes H. Gissurarson hefði rokið grátandi út og skellt á eftir sér hurðum.  Enda frjálshyggjan sem hann hefur lengi boðað búin að skeyta á skeri og nánast þurrka út auðævi þjóðarinnar og þar með spariaur forkólfa sjálfstæðisflokksins og ekki almenn ánægja út í suma hugmyndasmiða flokksins.  Þess vegna er best að fara bara í fýlu.  Og eflaust fleiri en hann einn sem eru sári, bitrir og gramir í flokknum og því komnir í hár saman og vilja ekki lengur kannast suma bestu vini sína.  Ég hélt að það væru bara ótuktir eins og ég sem hegðuðu sér þannig?  Svara ekki í síman og blokka fólk á msn, bara af því að ég nenni ekki að þykjast hafa áhuga á því eða mér líkar ekki við það.  Ég er nefnilega svo leiðinlegur að ég nenni yfirleitt ekki að standa í því að tilkynna fólki að ég vilji ekkert með það hafa.  Ætli stemningin verði þannig í sjálfstæðisflokknum?  Kjartan blockar Hannes á msninu sínu?  Davíð er sendur beint í talhólfið hans þegar hann hringir?  Geir rekst á Hannes Hólmstein á förnum vegi og spyr hann:  Ahh, heitir þú ekki Pétur?  Ef þeir leita til mín, æðstuprestar flokksins, þá kann ég öll brögðin í bókinni til þess að komast hjá því að tala við fólk eða hafa við þau samskipti.  Annað hvort hef ég fundið þau upp sjálfur eða óteljandi stúlkur beitt þeim á mig.  En ég veit að þau virka.

Tár felld á flokksráðsfundi

Geðveikis kreppa

Það er meira að segja kreppa í því að vera geðveikur.  Engin æstur múgur fyrir utan geðdeildir á morgnanna þegar þær opna sem vill komast inn á reglulega lyfjagjöf og súpu á kostanað hins opinbera.  Það hlýtur að veita á gott, því að mér skyldist að hálf þjóðin væri sokkin í þunglyndi og hinn helmingurinn hefði hengt sig.  Það er þá bull og ástanið betra en þegar ég vann á geðdeild fyrir 12 árum og þóttist meðfram því vera að læra sálfræði.  Ekki mætti ég mikið í tíma og heldur ekkert of mikið í vinnuna.  Enda var starfið ekki við mitt hæfi, ég átti að vera heilalaus lurkur til þess fallinn að snúa niður sjúklinga og halda þeim emjandi í gólfinu á meðan hjúkrunarfræðingar sprautuðu þá niður.  Ég hef reyndar heyrt að sjúklingar séu minna barðir núna og fáum eða engum haldið nauðugum viljugum inni á geðdeildum.  Þótt að ég efist ekki að sumum bankamönnum mundi ekki veita af eins og tveggja vikna innlögn.  Því að það má ekki gefa upp hverjir dvelja eða hafa dvalið á geðdeildum.  Og því er fínt fyrir hundelta auðmenn að fela sig þar.  Og gott útrásartækifæri fyrir Ríkið að rukka þá fyrir vistina.   

Engin holskefla á geðdeild

Ritstjórnarpistill dagsins

Íslenska þjóðin er hamingjusöm.  Þar á landi er bullandi uppsveifla og stórgróði.  Enginn hefur framið sjálfsmorð lengi.  Þar er enginn feitur, ljótur eða heimskur.  Gefi einhver út lag á plötu er það tímamótaverk og alheimssnilld.  Bretar eru hinsvegar löngu afskráðir sem heimsveldi með minnimáttarkomplex sem reynir af vanmætti að verjast ásóknum Íslendinga.  Auk þess eru Bretar upp til hópa heimsk og ljót fífl.  Við vinnum þá í öllu nema fótbolta.  Þar er allt að fara til fjandans.  Og brátt verður Karl prins kóngur, Karl hinn ljóti af Bretlandi.  Við verðum að vorkenna þeim fyrir það eitt.

Með kveðju

Ritstjórn hins nýja þjóðnýtta Kreppu.blog.is

Íslendingar þrjóskir og ósveigjanlegir

Kreppublog.is þjóðnýtt

Rétt áðan hringdi Geir H. Haarde í mig og tjáði mér það að kreppublogg yrði þjóðnýtt.  Á þessu verstu tímum yrði þjóðin að hafa aðgang að kreppu.blog.is og ég gæti ekki verið að þusa á þessum vefmiðli um drykkjum mína og hrifningu á verðandi frú Kreppu. Frá og með morgundeginum mun því kreppu.blog.is aðeins bergmala skoðanir ráðamanna og sérstaklega einvalds okkar (hann lifi) Geirs frá Noregi.  Mér var líka góðfúslega tjáð það að ritstjóri kreppumiðils yrði að vara allsgáður megnið af sólahringnum.  Það er allt farið til fjandans....

Rússar og IMF sameinist um lán

Píslarganga þjóðar og hefnd

Nú hefur Íslenskuþjóðin setið í myrkri dýflissu og mátað höfuðið á höggstokknum, sér til gamans eins og Jón Hreggviðsson gerði er hann átti von á því að höfuðið yrðir skilið frá bolnum.  En karlinn lifði það ekki bara að verða allra karla elstur, heldur líka að koma ár sinni vel fyrir borð.  Það er það sem Íslendingar eiga að gera núna.  Halda í sína löngu píslargöngu, þar sem við kunnum að þurfa að þola meiri tukthúsvist, högg, spörk og hráka, eins og áðurnefndur Jón en snú svo til baka til þess að fá uppreisn æru í formi enn stærri og öflugri banka.  Banka sem í fyllingu tímans munu kaupa allt sem til sölu er í Bretlandi, líka atkvæði almúgans.  Þá getum við sett af menn eins og Brown og látið taka niður öll opinber málverk af honum, stroka valdatímabil hans útúr sögubókum, banna nafnið Brown, grafa upp lík hans (ef hann verður dauður) og vindþurrka það og selja sem skreið og í raun og veru niðurlægja Breta á sem flestan hátt.  Það sem við höfum verið að gera Dönum undanfarið (með því að riðlast á hagkerfi þeirra og heimamarkaði) er bara æfing.  Yfirtaka okkar á Bretlandi hlýtur að vera lokatakmarkið.   Þá geta þeir sungið:  ,, god save the Icelandic banks..."

Brown gekk allt of langt

Reyni að hætta krepputali

Verðandi frú Kreppa er búin að segja mér að fara út að ganga.  Niður á næsta bar og fá mér bjór eða eitthvað því að það valdi mér taugaveiklun og hárleysi að hanga yfir tölvunni og bölvuðu efnahagsástandinu á Íslandi.  Ef það væri ekki rigning þá mundi ég hendast niður á bar en í þessum dumbungi nenni ég því ómögulega.  Þessi ský eru myrkari en óveðursskýin yfir Íslandi...  Þar byrjaði ég aftur.  Á því að bölva ástandinu á Íslandi.  Ég sem ætlaði að reyna að sleppa því...  En það er svo erfitt.  Allar fréttir, sms, mailar fjalla bara um eitt og það sama - allt er að fara til fjandans.  Best að ég skjótist út og kaupi í kvöldmatinn.  Ég ætla að dunda mér við það í dag að elda margréttamáltíð og drekka gott vín og hlusta á tónlist og reyna að vera orðinn hífaður þegar ég fæ fréttirnar af því að Ísland hafi verið tekið upp í skuldir og sé eign prinsins af Borneó.  Hann á víst ennþá slatta af aur.

Nígeríusvindl

Ég vorkenni almönnum starfsmönnum Landsbankans sem misst hafa vinnuna en bankastjórum og öðrum yfirmönnum sem brátt þurfa að standa í biðröð hjá mæðrastyrksnefnd vorkenni ég lítið sem ekki neitt.  Þeir virðast hafa hagað sér eins og Nígeríumenn sem stundum senda mér tölvupóst og vilja að ég hjálpi þeim að koma undan gullsjóðum.  Nema bara að Íslenskir bankamenn, stunduðu svindl og svik í útlöndum í stærra mæli en áður hefur þekkst.  Og í svo flottu dulargerfi að fólk lét blekkjast.  Og ef það er rétt sem sá armi þræll Brown heldur fram, að íslenskir auðmenn hafi flutt peninga í gámum til landsins síðustu daga, þá hafa þeir haft af heiminum talsvert meiri pening en þegar Nígeríusvindlarar reyna að komast yfir örfáa dollara í gegnum email...

Bankamenn í tilfinningarússi