Stúdent Kreppumaður

Svo mikil er virðing eldri kynslóða fyrir læknum að fólk þorir ekki að koma mínútu of seint en er þess í stað tilbúið að dúsa úti í bíl í sólahring til þess að styggja ekki doktorinn.  Einu sinni þótti það nefnilega fínt að vera læknir.  Og jafnvel bara að kunna að lesa eða vera stúdent.  Fyrir einhverjum áratugum hefði ég verið ávarpaður stúdent Kreppumaður af ókunnugum sem virðing fyrir hinni miklu menntun minni.  Og sú virðing hefði aukist að loknu háskólaprófi.  Reyndar er prófið mitt ekki skeinispappírs virði og ég get ekki ímyndað mér að það hafi fært mér einhverja virðingu að flagga því í gegnum tíðina?  ALdri komu undirmenn mínir á réttum tíma til vinnu, alltaf þessum tíu fimmtán mínútum of seint.  Hvað þá heldur að þeir hefðu lagt það á sig að bíða í bíl heila nótt af virðingu við mig til þess að koma á réttum tíma.  Nei, enginn ber virðing fyrir neinu í dag.  Hvorki yfirboðurum sínum, menntun eða stjórnamálamönnum eins og maður sér á þúsundum bloggsíðna út um allan heim.  Enginn ber virðingu fyrir vinnu eða hugsun annarra.  Nema ein kerling á níræðisaldri.

Sjúkleg stundvísi